Naar de regen

Hoi,

Uit Bovredalen vertrokken we met veel bewolking en wat later ..... juist ja ..... regen. We raken er aan gewend, maar je ziet maar de helft van de omgeving. De bewolking hangt ongeveer op ooghoogte. Via de '55' rijden we naar Ovre Ardal en daarna richting Laerdal. We kunnen kiezen uit de oude pasweg of de 24 kilometer lange tunnel. De vorige keer hebben we de tunnel gereden, ook een hele belevenis, maar nu kiezen we toch voor de oude pas. Dat is ongeveer 2x zo lang, maar 10x zo mooi. Die sneeuw, bevroren meren en een eindeloos, wit landschap met ruwe bergtoppen, meren, een werkelijk maanlandschap, dat blijft ons toch enorm boeien.

De temperatuur is vandaag zo rond de 8 graden, maar 'boven' is het nog maar 4 graden boven nul. Als de temperatuur iets zakt heb je zo weer een aardige hoeveelheid sneeuw en sneeuwkettingen hebben we niet bij ons. Wel handschoenen, sjaar en een dikke muts. Die heb je dan ook echt nodig !!

We varen vandaag weer een paar keer over. Leuk en minder kostbaar dan omrijden en soms gaat dat helemaal niet.

We eindigen onze dag is een hostel in Lufthus. Een 'oude' volkshogeschool, midden tussen de kersenboomgaarden in. Over ongeveer 2 weken is het hier groot feest ter gelegenheid van de 'Kersenpluk'. De natuur loopt in dit gebied ongeveer 2 maanden achter op het klimaat in Nederland.

Morgen zakken we nog iets zuidelijker en hopen we in de omgeving van Stavanger uit te komen, maar daarover later meer...

SeeYouLater

Galdesand, Bovredalen

Nadat we uit Sunnsora zijn vertrokken rijden via de Trolligstveien, de weg met de zeer vele haarspeldbochten en de diverse passen, naar het zuidwesten en dan weer naar het oosten.

We passeren Geiranger en zien deze keer slechts 1 groot passagiersschip in het fjord liggen, een Hurtigrutten op doortocht ... Inmiddels lijkt het er op dat op elke plaats waar wij willen stoppen, om welke reden dan ook, het begint te regenen. Dat gaat de gehele dag door, reden dat we een hostel hebben gevonden langs de bekende toeristenweg '55' van Lom naar het Sognedal. We overnachten het weekend in Bovredalen, een leuk hostel onder aan de toerit naar de Juvashytte en de Galdhoppigen, de hoogste berg van Noorwegen.

Voordat we daar arriveren rijden we vanuit Geiranger naar Stryn en via de oude weg richting Lom. Er is daar nog volop gelegenheid om te skie-en. Alle voorzieningen zijn open en het is een drukte van belang. We vervolgen onze weg via de 258 richting Lom.

Het is mooi om te zien dat naast de grote hoeveelheden sneeuw de meren nog zijn dichtgevroren, de ijsschotsen en sneeuw nog in het meer liggen. Inmiddels raakt het geheugen voor de opslag van foto's bijna op. Dringend behoefte aan extra opslag.

Jammer is het dat ik de foto's nu niet in de log kan plaatsen. Maar ..... dat doe ik later nog !

De zondag gaan we heerlijk in de bergen wandelen in de omgeving van het Bovertunvatnet, op ongeveer 1400 boven de zeespiegel.Regen en wind afgewisseld met zon en een redelike temperatuur van rond de 10 graden is het hier heerlijk toeven.

We lopen enkele uren en kunnen heerlijk genieten van sneeuw, zon en de natuur die hier net weer tot leven komt.

Dat waren de Jotunheimen ...

Groet aan allen

Weer naar Noorwegen, Sunndalen

Het is inmiddels al weer 4 jaar geleden dat wij Noorwegen bezochten. Het is alsof je er gisteren nog geweest ben. Het is voor ons een land waar je je snel thuis voelt. Toch gaan we nu weer plaatsen opzoeken waar we nog niet eerder zijn geweest.

Het blijftmooi en overweldigend. We zijn vanmorgen met een bewolkte lucht uit Hammarstrand vertrokken en naarmate we westelijker rijden klaart het op. Via Ostersund, Are en later Trondheim, komen we aan in Sunndalsore. Daar zetten we ons tentje weer op. Het is kraakhelder en het beloofd een mooie dag te worden. Helaas komt de eerste regen al snel en onverwachts. Maar we hebben heerlijk geslapen in de tent.

We komen nu in het fjordengebied en verkennen het gebied doorhet kleinst mogelijke rondje te rijden. Eerst rijden we hetdal bij Sunndalsorein richting het zuiden. Langszaam aan stijgen we naar ongekende hoogte. We passeren al snel de sneeuwgrens en voor het eerst zien we omvangrijke sneeuwhoeveelheden.De winter inScandinavie is lang winter geweest, niet echt streng, maar het is pas laat, na het nieuwe jaar gaan sneeuwen. De sneeuw is nog niet gesmolten.

We genieten eerst deze dag nog van het zonnetje en uit de wind, achter een boeren schuur eten we ons boterhammetjeen vallen bijna in slaap inde zon. Totdat er snel een wolkje komt en binnen het kwartier is alles grauw en grijs en zakt de temperatuur naar 10 graden.

We maken ons rondje af en rijden via prachtig onverharde wegen eerst wat naar het weste, om het Aursjoen meer heen en dan weer naar het noorden. Als we weer terug zijn op de camping hebben we er ruim 200 km op zitten. Het was echt het kleinste rondje...

Wel de moeite waard !!!

Hammarstrand

Beste werkers en vakantiegangers,

Inmiddels is het al weer even geleden dat de log is bijgewerkt. Waarom dat zo is, is inmiddels wel bekend, maar wel lastig natuurlijk. Schrijven op een papiertje en dat later weer overschrijven ...... dat werkt niet. Dus doen we het even uit het blote hoofd.

We zijn inmiddels in Hammarstrand geweest. We hebben Kees en ellen ontmoet op een vindbare plaats en zijn aansluitend er achteraan gereden.

Laat ik maar kort zijn. Ze zitten op een geweldige stek. Een fantastisch uitzicht, een leuk huis en een enorme lap grond, bos, tuin, gras en eigenølijk kan je er alles doen. Een paar mooie schuren en verder is er natuurlijk ook nog veel te doen.

We praten eens heerlijk bij, en komen vooral achter een aantal Zweedse gewoonten. We overnachting op de camping 'Slinger' . In het bos direct achter de woning leven nog de meeste wilde dieren die in je in Zweden kan tegen komen, waaronder beren!! We hebben ons tentje maar dicht gehouden.

Overigens was het vandaag, dat we onze eerste eland hebben gezien, groot en log, tot hij mij zag ....... en weg was tie. Natuurlijk nog wel net genoeg tijd voor een foto....

De laatste winter waren er twee herten in het kippenhok gekropen, mogelijk dat daar nog wat voedsel te vinden was. Elanden zijn er hier ook nog voldoende. De rendieren die hier nog voorkomen zijn 'verdwaalde' exemplaren en uit de grote kudden geraakt.

Een heerlijke nachtrust midden in de natuur. Het deed iedereen goed.

Tot later.

en dan nu Tyrktasjo

Kyrktasjo is een klein gehucht ongeveer 20 kilometer ten weten van Hotting. We komen wat later dan gewoon aan in een geweldig mooi Hostel langs de rand van het meer Tasjo. Alles is hier mooi en er heerst een geweldige rust. Wat kan je daar snel aan wennen. Stilte en rust. Alleen een waterval, stromend water en het sjilpen van de volgels. Geen auto's. motoren, en al helemaal geen file's. Geweldig. en zo'n mooie natuur.

Morgen gaan we naar Hammerstrand, daar wonenKees en Ellen. Ze zijn daar nu ongeveer 2 jaar gelden naar toe vertrokken en we zijn erg benieuwd hoe het met ze gaat. Dat is hier nog ongeveer 200 km bij vandaan. We gaan dus 'even' langs.

Als het mee zit gaan we net voor het weekend naar Noorwegen om via Trondheim, de Jotunheimen naar het zuiden af te zakken. Maar gelukkig is het nog niet zover. Maar daarover zien jullie vanzelf weer meer.

Allen gegroet.

Naar Jokkmokk

Hej

Vanuit een zonnig en warm Zweden worden jullie allemaal weer gegroet. Tot op het moment dat ik mijn laatste weblog bijwerkte ging alles goed. Maar door de oververhitte verhalen is ook de netvoeding van m'n laptop gesneuveld. Dat is natuurlijk vette pech. De batterij is bijna leeg en al de foto's staan er op. Nu hopen dat er thuis nog voldoende spanning in de batterijen zit om de foto's over te zetten anders moet ik eerst een nieuwe voeding zien te bemachtigen.

Vanuit Rovaniemi zijn we westwaards getrokken, een beetje slingenrend om de poolcirkel heen. Uiteindelijk zijn we in Jokkmokk aangekomen. Een leuk toeristisch stadje.

Het was de laatste dag dat hier de middernachtzon was te zien. Voor ons jammer, want het was bewolkt, maar ondanks dat, was het 's nachts bijna net zo licht als overdag.

We vertrokken met wat regen en 5 graden, maar naarmate we westelijker kwamen steeg de temperatuur en kwam de zon ook weer meer om de hoek kijken.

Groet

Rovaniemi, hoofstad van Fins lapland

Rovaniemi

Het was vanmorgen bewolkt toen we vertrokken uit Kuusamo. Langszaam aan vandaag, we hebben alle tijd. We plannen vandaag 200 kilometer te rijden naar Rovaniemi. Het waait stevig en het is koud. Als we termometer raadplegen geeft die slechts 6 graden boven nul aan. Frisjes dus!

Weg 81 is de recht toe, recht aan weg. We stoppen eerst bij Posio, daar is een bekende fabriek van aardewerk [Pentik]. We bezoeken deze vestiging de moeite waard, niet alleen om de koppen en schoteltjes, maar ze hebben uit een soort liefhebberij er een museum van gemaakt. Allerlei voorwerpen, gebruiksgoederen, kleding, woninginrichtingen, houten, stenen en ijzeren voorwerpen uit Finland waren tentoongesteld. Erg leuk! Natuurlijk hopen ze gelijk op extra kopers van wat ze zelf maken...... Er is voldoende belangstelling.

We reizen verder richting het noord-westen en slaan af naar Piippukota, een zijweg van de 81 en komen bij een toegang tot de Canyon met hoge klipwanden. De hoogste van Europa. Het is slechts 1,5 kilometer lopen er nar toe, dat moet dus wel lukken. Waar we alleen [deze keer] geen rekening mee hadden gehouden, waren de muggen. Die waren er ook.; duizenden, miljoenen. En hoe vreemd het ook mogen zijn, ze zochten ons en ze vonden ons!!! Als je [heel] even stil stond, was je de klos. Omdat het een aardige klim was op de terugweg en je soms heel even moest rusten. Werd het een drama. Weer bij de auto aangekomen, constateerden we een onvergetelijke wandeltocht te hebben gehad. Vanaf nu, alleen maar helemaal insmeren met de juiste middelen. De vorige eigenaar van het hostel noemde de naam: OFF als middel wat zou werken.

Overigens is het een geweldig mooie omgeving en je kan door deze canyon Korouoma tochten maken van circa 40 kilometer. In de canyon zijn ook allerlei hutten te vinden om te overnachten. Het gehele gebied wordt ruwer en heuvelachtiger. Er zijn diverse watervallen en fraaie, grote meren.

Verderop slaan we af van de doorgaande weg en rijden we richting het noorden. We passeren de poolcirkel, zonder dat er ook maar een teken of bord langs de weg is aangegeven .... Dat zullen we nog anders zien. Ruim 60 kilometer rijden we over overharde wegen en komen uitendelijk weer op de weg 82, die eveneens naar Rovaniemi voert. Onderweg lopen er diverse rendieren, single of in groepen.

We hebben vandaag weer lekker gelopen, geklommen en gereden. Enige littekens zijn overgebleven. We vinden ons Hostel door ons in te checken in het Clarion Hotel in het centrum van de stad. Ons hostel ligt ongveer een kilometer daar vandaan in een rustige woonwijk. Alle voorzieningen zijn aanwezig, dus we gaan hier het weekend doorbrengen en maandag volgt een nieuwe week, waarvan we de route en planning nog niet weten.

Groet, mede namens de Samen, waarvan er in Finland nog zo´n 5 á 6000 wonen.

Kuusamo

Kuusamo

Wij doorkruisen het gebied vanaf Lieksa, Nurmes, Kuhmo naar Vartius. Deze plaats ligt aan de grens met Rusland en sinds enkele jaren is hier ook een grensovergang. Vanaf 2,5 kilometer voor de grens mag je geen foto´s maken. Wat jammer nou. Dan van het bord maar een foto maken. Wij gaan weer terug en rijden langs de grens helemaal binnendoor naar Kuusamo. Een totale route van 450 kilometer en we hebben allen maar “binnendoor” gereden. Wegen waar je maximaal 80 km/h mag en soms niet eens kan rijden. Over zo´n afstand moet je dag ook een volle dag rekenen.

Steeds als er een aanduiding staat van “bezienswaardigheid” slaan we af en gaan we kijken. Zo kom je vanalles tegen, bronnen, uitkijktorens voor een vogelreservaat, rendier bedrijven van verschillende aard enz enz. Zo af en toe nog eens ergens gaan zitten, luisteren en kijken, heerlijk lekker ontspannen je bewegen. De auto zetten we op cruisecontrol en zo zoeven we door het landschap. Je bent hier bijna alleen.

De eerste rendieren komen we in de middag tegen in de omgeving van Hossa, dan kom je ook de eerste bedrijven tegen. Opletten nu, want deze dieren kunnen overal lopen.

Aan het begin van de avond komen we op ons volgende overnachtingsadres aan. Dit is eigenlijk een hotel, maar volgens de eigenaar is hij sinds kort aangesloten bij Hostelling Internationaal.

De eigenaar is van oorsprong een Nederlander en woont nu al sinds 11 jaar hier in Kuusamo. We praten weer eens lekker bij en komen zo weer achter een aantal Finse gewoonten.

Onderweg hier naartoe is binnen een afstand van 100 kilometer de temperatuur gezakt van 24 in Lieksa naar 13 op de plaats waar we nu zijn in Kuusamo. Die temperatuur was het ook de gehel dag al !!

De truien worden opgezocht en de jassen klaargelegd. De weblog wordt weer bijgewerkt en morgen vertrekken we richting de poolcirkel. Daar blijven we het weekend.

SeeYou