Het is vroeg als we vertrekken. De trein staat al gereed als wij arriveren. Gereserveerde plaatsen voor personen en bagage. Prima trein met fraaie zitplaatsen. We gaan er voor ... Nadat we zijn vertrokken worden de paspoorten en treintickets al door de conducteur gecontroleerd. We krijgen gelijk een documentje in 2-voud in te vullen voor de immigratie en [later] de emigratie vanuit Rusland. We dachten dat een Visum voldoende was, maar dat blijkt niet zo te zijn. Het zou voor de treinmaatschappij niet prettig zijn als de papieren niet kloppen, zij krijgen vertraging en veel last....

Maar goed alles is in orde en deze manier van het passeren van de grens is niet onbekend.

Bij de grens van Finland met Rusland komt eerst de Finse tulli voor de goederen controle en dan daarna komt men de personen controleren. Omdat wij uit de Eurpeese Unie komen krijgen we geen stempels, jammer dat vult de paspoorten een beetje .... We staan voor deze behandeling ruim een kwartier stil bij de grensovergang. Alle ruimten, toiletten, restaurant enz worden gesloten. Stel eens voor dat er iemand zich verstopt.

Nadat de Finse autoriteiten de zaken hebben afgehandeld, gaan we een klein stukje rijden, daar komt de Russiche douane de trein in. Eerst wordt de normale paspoortcontrole gedaan en wordt je paspoort meegenomen. Van alle passagiers is dat een hele stapel. Na een poosje komen die weer terug en is de conducteur de klos om iedereen weer het juiste paspoort terug te geven. Daarna de “zoll activiteiten”, of je niets hebt in te voeren oid, maar dat verloopt verder soepel.

De reis is niet indrukwekkend, veel bos, soms een meertje maar door de schittering van de zon op vieze ramen, zie je maar weinig. In Vyborg stappen de douaniers ook weer uit. Al met al gaat hier toch ruim een uur in zitten voordat we weer verder reizen. Inmiddels is de tijd een uur verder gezet en arriveren we rond 14.00 in Sint Petersburg.

We zijn sportief .... ! De inschatting was dat we vanaf het Finlandstation naar ons Hostel een klein uurtje lopen zou zijn. Een paar kilometer met volle bepakking zou moeten lukken. Het was heerlijk open weer, een graad of twintig, prachtige wolkenluchten, kortweg aangenaam!

Je doet gelijk veel indrukken op en gelijkertijd zie je ook iets van de stad en dat was precies de bedoeling.

Na een uurtje wandelen, foto`s maken komen we het eerste paleis tegen met dito park. Ik zal alle namen maar niet noemen, dat is veel te lastig ..... Na anderhalf uur naderen we het centrum. Het lijkt wel of iedereen zich hier lopend verplaatst. Een is enorme drukte en hektiek op de straat en op de voetpaden. Ronkende, vaak stinkende auto´s die meer stil staan dan rijden. Breden wegen, acht banen breed en alles staat veelal stil of schuift maar langszaam door. Fietsers zie je eigenlijk niet. Daar zou overiegens een echte markt voor zijn [is mijn bescheiden mening]. Echt waar, alhoewel eigenlijk ook levensgevaarlijk. Oversteken moet echt alleen bij verkeerslichten, anders ben je je leven niet zeker !! We lopen gestadig door, zien al veel van de stad, kruisen de grootste en duurste winkelsstraat van Sint Petersburg, de Nevski Prospect..

Sint-Petersburg (Russisch: Санкт-Петербург, Sankt-Peterboerg) is na Moskou de belangrijkste stad van Rusland en is een belangrijk industrieel, wetenschappelijk en cultureel centrum. De stad is met zijn architectuur uit de 18e en 19e eeuw, zijn grachten, zijn lange rechte straten, tuinen, parken en paleizen een toeristische trekpleister van belang. De stad heette van 1914 tot 1924 Petrograd en van 1924 tot 1991 Leningrad.

Sint-Petersburg is de zetel van de oblast Leningrad, hoewel het er zelf geen deel van uitmaakt.

De stad is gelegen aan de monding van de rivier de Neva in de Finse Golf in een deltagebied. Het inwonertal is circa 5 miljoen. Het is een belangrijk verkeersknooppunt met een zeehaven, een luchthaven (Пулково Poelkovo) en toegang tot het Wolga-Baltische systeem van waterwegen. De stad heeft een metro (sinds 1955). Er is veel industrie, onder andere staal, chemie en machinebouw. De stad is de zetel van de Russische Academie van Wetenschappen en telt vele onderzoeksinstituten, drie universiteiten en een conservatorium. Er zijn zo'n 120 musea, waaronder de Hermitage en het Russisch Museum, en 18 theaters, waaronder het Mariinskitheater.

Zo nu is iedereen weer op de hoogte van enkele Wikipedia gegevens. Na een uurtje of drie wandelen, nog steeds met volle bepakking, gingen we maar eens goed op de kaart kijken. Hoever is het eigenlijk nog?. Het was mooi, leuk, informatief, fantastisch weer, erg druk, veel herrie, een ware belevenis ... we begonnen er al een beetje aan te wennen, maar we begonnen onze voeten toch een beetje te voelen. Enfin nog een poosje verder lopen, we zijn er bijna. Na nog een uurtje verder gelopen te hebben, toch maar even de weg gevraagd in mijn beste Russchies ..... We lopen op de Moskovski Prospect .... en ...daarna wordt het toch moeilijk, maar we komen er uit

Oh wat naar, we zijn te ver gelopen, dat zal toch niet waar zijn!! Nog een keer gevraagd, een second opinium, nu aan vriendelijke dame..... maar dat geeft een ander onbevredigend resultaat, we moeten nog eens vijf kilometer verder, allemaal rechtdoor ...... maar moed houden verteld ze ons: Dat is maar 40 minuten lopen en ....... iedereen loopt hier, dus zijn we niet alleen!! Gezelig.

En inderdaad, we hebben de eerste proef doorstaan. We hebben ons hostel gevonden, na ruim 5 uur gelopen te hebben.

Ons hostel “All seasons”, niet dat je dat zo op het eerste gezicht zou zeggen, maar het staat op de deur en dan moet het zo zijn. Niet echt uitnodigend, het is gewoon even wennen. Naar de vierde verdieping gesloft [liften zijn hier nog niet] en we worden daar zeer vriendelijk ontvangen. Formulieren ingevuld, ons laten registreren en daarna nog maar even ergens koffie wezen drinken..... gewoon nog een kwatiertje lopen .... Dat mag je niet missen en we hebben tenslotte maar 5 dagen in Sint Petersburg, dus alle tijd moet goed worden benut en hier is veel te zien.

Daarna is het duidelijk........... welterusten ...... totdat om vijf uur er luid op de deuren wordt gebonkt, kloppen is dat niet, er allemaal uit – onmiddellijk!!! Uiteindelijk was dat bedoeld voor een andere groep, maar ze hadden zich vergist in de kamer ........... grr. Toen we net weer in slaap waren werd er opnieuw form op de deuren gebonkt. Het was net na zeven uur. De werksters staan voor de deur om schoon te maken. We hebben ze maar even laten wachten ......

Een nieuwe morgen... volgt later.

Allen gegroet en tot een volgende keer.