Een nieuwe reisblog bij Reismee

Beste allemaal,

Er zijn nieuwe plannen, deze keer voor een reis naar Spanje en misschien Portugal.

Wil is geinteresseerd kan zich aan melden op de nieuwe site van Reismee.

Saludos,

Nog zuidelijker !!!

Beste mensen,

Met genoegen kan ik jullie vertellen dat we [weer] op reis gaan. Nu reizen de meeste mensen elke dag, maar voor ons is het dit keer toch wel een heel bijzondere reis.

Willen jullie meereizen? Klik dan op deze link en beleef het met ons mee. Jullie reacties zijn altijd welkom en voor al ook suggesties om er wat moois van te maken

Tot dan en een hartelijke groet, nu nog vanuit een regenachtig en koud Hardinxveld,

Jan

Naar het zonnige zuiden ..

We breken op. Het is mooi geweest. We hebben veel gezien, gedaan, beleefd, gereden, gelopen, bekeken, gegeten, ontdekt en vooral ook genoten. We zijn op veel plaatsen geweest waar we nog nooit eerder zijn geweest. Het is koud geweest, nat, droog, warm en koud. Het was goed, het was prachtig. Het weer wordt mooi, doen het heerlijk rustig aan en vertrekken nu toch naar het zuiden.

Afhankelijk hoe het gaat, rijden we door.

Maar zal ik eens vertellen …….. na de middag gaat het regenen. Eerst een beetje, maar dan ….. echt waar, steeds harder. We rijden door.

Voordat Duitsland werd binnengereden, zijn we “binnendoor” via Kolding door Schleswig Holstein en Noord-Friesland getourd. Langs de Deens/Duitse kust met de wadden eilanden. Maar het weer werd slechter en uiteindelijk via de autobahn naar het zuiden. Heerlijk wezen eten in het Posthuis in Ahlhorn in de omgeving van Wildeshausen in Duitsland en daarna rustig aan, zonder files naar Nederland. Het Posthuis was een lokatie waar ik vroeger in mijn militaire diensttijd met de bus [ja echt waar] een pauze hadden, voordat we naar Seedorf zouden doorstomen. Na het Posthuis was het “kort of lang verlof” echt over. Nu was het ook over. De vakantie is bijna ten einde.

Rond middernacht arriveren we in het schone Hardinxveld, waar een bom kan vallen en niemand wordt geraakt. Niet letterlijk natuurlijk, want wij verstoren de rust….. De vakantie is nu echt aangebroken.

Voor ons is het bijna voorbij, voor nu!

De stoute wandelschoenen aangetrokken

Heerlijk uitslapen en op een zeker moment je tent uit branden, dat is echt iets voor Franrijk. Vandaag begon het er op te lijken …. De stoute wandelschoenen aangetrokken en op weg, nu naar het noorden. De duinen worden hoger en stijler. De hoogte was toch zeker zo’n 60 meter. Met name in de winter vind hier veel duinafslag plaats. Lekker werkje voor het plaatselijke waterschap “De Deense Duinen” zou je zeggen. Om eerlijk te zijn waren er ook echte heel gevaarlijke stukjes bij, waar je langs moest lopen. “Moest”, omdat er anders geen paden waren. Soms was zelfs het pad al geheel weggeslagen. Asfalt, trappen, touwen …. Alles de diepte in.

Grote gaten, afgekalft en soms meer dan 50 meter diep het duin in. Net na de middag begon het opnieuw fors te regenen. Zonder goede regenkleding werd je zei…. door-water nat. Hoge struiken, lang gras, bossen en zanderige paadjes.... Gelukkig had ik [deels] goede regenkleding aan, maar A….. niet!

Maar niet getreurd, uiteindelijk weer aangekomen op de camping [na vele uren] de openhaard aangestoken en de kleding heerlijk gedroogd. Het hout lag keurig klaar, alleen de brand er in en klaar is Jan.

In de tent is het droog, we wachten wel op morgen en kijken wat we dan gaan doen.

Tot later en een hartelijke groet.

SuperSpeed

Het kan niet op, opnieuw stralend weer. Lekker om de tent droog in te pakken. De overtocht maken we met de SuperSpeed … In plaats van 20 knopen, vaart deze boot met een snelheid van 25 knopen. Maar voor ons maakt het niet uit. We kunnen heerlijk op het achterdek zitten, in de zon en uit de wind. Rond half acht komen we in Hirsthals, Denemarken, aan. Na een kleine 20 kilometer zoeken we aan de kust bij Løkken een camping. We stranden bij de Klitgaard camping. Een echte strandcamping, niet te groot, met alle voorzieningen. Dat zoeken we natuurlijk, want wat is makkelijker om het koken, bakken en braden in een keuken te doen die groots in ingericht en waar alle voorzieningen zijn. Daar hebben overigens meer mensen aan gedacht ….

Maar we hebben alle tijd. We blijven hier het weekend en vertrekken maandag waarschijn verder. Even het weer afwachten, want zo stabiel is het niet!

In de morgen fantastisch weer en vanaf de middag trekt de lucht dicht, het begint te waaien en te regenen ….. en ….. dan zijn wij juist lekker aan de wandel. We hebben heerlijk gewandeld, door de duinen en het strand. Vele, vele kilometers. Het gehele gebied is vrij toegankelijk.

Morgen gaan we naar het noorden. Nu was het zuiden aan de beurt. Doordat ook optredend onweer, met regen en wind wat te heftig werd, was de “echte” Irish Pub de beste plaats om een lekker Ale te drinken.

Stralen

Een stralende dag. Echt waar. Het valt gewoon op. Je wilt gewoon direct naar buiten.

Wij rijen vandaag een korte route, naar Kristiansand. Daar zoeken we een camping vlakbij de ferry naar Denemarken [3 kilometer]. Het is de gehele dag stralend weer en vlakbij de haven vinden we een echte doortrekcamping, direct aan zee. Strand en alle attributen zijn hier aanwezig.

Wat is het dan lekker om heerlijk op een rots te gaan zitten, naar de zee te kijken met een lekker koud biertje …. Toch?

Voordat het zover was, hebben we wel eerst de overtocht besproken. Het was druk. Heel erg druk, maar met de Color-line kunnen we morgen overvaren. Vertrek aan het eind van de middag, dus nog een lekkere stranddag. Mogelijk is via internet boeken, wat langer van te voren, wel financieel aantrekkelijker. Maar ja, dan moet je maar strakker plannen ….

Tot dan,

Van de regen naar een bui.....tje.

Natuurlijk blijft het geweldig vertoeven in dit land en laten we ons niet [te veel] beïnvloeden door een buitje regen van een paar dagen. Wel maken we de keuze om weer in een hosten te gaan overnachten. Het wordt wel drukker in deze omgeving, dus bellen we ’s morgens wel of er plaats is. Heel soms, is het vol.

Nu rijen we via de “13” naar het zuiden. We passeren de Preikestolen bij Jørpeland. Dit moet een mooie plaats zijn, maar helaas, we zien niets alsgevolg van de neerslag en rijden door tot de omgeving van Flekkefjord. Niet via de hoofdwegen, maar lekker binnendoor. Leuke smal, soms onverharde wegen. We zien daar 2 jonge damhertjes. We wisten niet dat die in het wild ook leefden …. Mogelijk dat we niet de juiste naam hebben genoemd, maar ze zagen we wel het zelfde uit … Wie het beter weet …. we horen het wel.

In Feda aangekomen, blijkt dat we overnachten in de centrum waar jagers en/met jachthonden worden opgeleid. Het centrum is nu niet actief en daarom reden om de ruimten ter beschikking te stellen. Alles, maar dan ook alles, is aan voorzieningen aanwezig. Dat is hier echt allemaal perfect georganiseerd. Daar kunnen ze hier nog wel wat van leren. Alles blijft hier ook gewoon schoon, netjes en heel.

De bergen zijn inmiddels heuvels geworden. Slechts een paar honderd meter hoog. Een leifelijk landschap, mooie meren en soms komt de zon door. Dan fleurt alles weer op en krijg je zin om weer eens in je tentje te gaan slapen ….

Dat gaat morgen komen, want de vooruitzichten worden beter!

Ik begrijp nu veel beter waarom ze hier overal sauna’s en zonnebanken hebben, zelfs in hostels en campings …

Overigens is het voor de gebieden verplicht om met grote regelmaat gebruik te maken van zonnebanken in de winterperioden om de nodige vitaminen voor het lichaam binnen te krijgen …

Volgens mij zit dat bij ons niet in het basis-pakket voor de ziektekosten….

Dan maar de echte zomer-zon … Tot morgen.

De Noorse kust

Als we aankomen in Lofthus, regent het nog steeds. Niet een beetje, maar het valt er met bakken uit. Dit heeft ook wel iets, maar het zou mooi zijn als we ook de bergen zouden kunnen zien. Helaas was dit alleen ’s avonds even mogelijk. Toen begon het gewoon weer opnieuw te regenenen. Dit heeft ook wel iets, maar je mist het andere ….

Het hostel ligt tegen de berghelling van het Sørflord. In het oosten ligt de Hardangervidda. Een plaats om zeker nog een keer naar terug te gaan. De volgende morgen regent het nog steeds en we rijden richting Sand. Onderweg passeren we enorme watervallen die zowel het smeltwater als ook de overvloedige regen afvoeren op spectaculaire wijze. Soms valt het water meer dan 300 meter in één vrije val naar beneden. Overigens stroomde het water nu ook op plaatsen waar normaal geen watervallen zijn, de berg af, zo in de berm, de weg over, een tunnel in, enz. Nu wordt duidelijk waarom er veel onderhoud wordt verricht aan de bermen van de wegen om deze schoon en vrij van begroeiing te houden. Als dit niet zou worden gedaan, staat de berm[sloot] snel vol en stroom het water over de weg, wat tot gevolg heeft dat de weg letterlijk wegstroomt.

Als we in Sand arriveren is het een paar uur droog geworden. We nemen gelijk van de gelegenheid gebruik om de omgeving verder te verkennen.

We zijn in een gebied gekomen waar het in de winter drukker is, dan in de zomer. Het hostel waar we overnachten is duidelijk op de wintersport ingericht.

Wij rijden een weg in waarvan we op de kaart zien, dat deze snel eindigt. Maar ….. na zo’n 20 kilometer gereden te hebben komen we steeds hoger, de sneeuw begint weer zichtbaar te worden en uiteindelijk lijkt het meer op een snelweg dan een smal bergpaadje. De reden hiervoor blijkt de bouw van een enorm stuwmeer met bijbehorende stuwdam. Heel vaak zie je in Noorwegen allerlei wegen, speciaal aangelegd om energie-opwekkeningsinstallaties te bouwen, soms tot heel hoog in de bergen. Er worden zelfs speciale tunnels voor gemaakt. We zijn er ooit eentje in gereden, maar moesten na een paar kilometer [achteruit en zonder verlichting] terugrijden. Dat is geen pretje, maar ja, als je ergens op uit gaat …….. De tunnel kon zelfs met een hek afgesloten worden …. het hek stond open …. dus was gelegenheid om er in te rijden.

Altijd wel goed je kaart gebruiken …. Een voorwaarde! Tegenwoordig gebruik je gewoon je GPS, maar die doet in tunnels niet zoveel. De langste tunnel is overigens 24 kilometer lang, maar daar heb ik eerder al wat over geschreven.

Ok, ’s avonds begon het gewoon weer te regenen en deze morgen, rijden we naar Fede, in de omgeving van Flekkefjord, aan de zuid-kust van Noorwegen.

Tot dan….